Wprowadzenie: Większość pielęgniarek to kobiety, które tradycyjnie często godzą profesjonalne obowiązki z życiem rodzinnym. Konflikt pomiędzy sferą prywatną i zawodową ma dwustronną naturę. Negatywny wpływ pracy na życie prywatne jest odnotowywany częściej niż relacja odwrotna (Greuters et al., 2003).

Celem pracy była ocena konfliktu praca – dom i dom – praca na percepcję stresu zawodowego i zaangażowania w pracę. Wymagania zawodowe zdefiniowano jako przeciążenie pracą i konflikty interpersonalne (Spector & Jex, 1998). Zaangażowanie charakteryzowano jako wigor i poświęcenie (Schaufeli et al., 2002).

Metody: Zastosowano następujące metody: Skala Konfliktu Interpersonalnego i Ilościowego Przeciążenia Pracą (Spector & Jex, 1998), Utrechtska Skala Zaangażowania w Pracę – wersja skrócona (Schaueli, Bakker, & Salanova, 2006), Skale Konflikt Praca – Rodzina i Rodzina Praca (Netemeyer, Boles, & McMurrian, 1996).

W badaniu wzięło udział 98 pielęgniarek (średnia wieku 41 lat SD = 5,9) pracujące w zawodzie przeciętnie od 19 lat (zakres1,5 – 33). Większość byłą zamężna (85%), a ich partnerzy pracowali zawodowo (82%).

Wyniki: Konflikt praca – rodzina był silniejszy niż konflikt rodzina – praca wśród badanych pielęgniarek. Negatywne oddziaływania pracy na życie prywatne, różnicuje percepcję stresu zawodowego (przeciążenie pracą i konflikty interpersonalne) i zaangażowania w pracę (wigor i poświęcenie).  Pielęgniarki, które odczuwały większy konflikt na linii dom – praca doświadczały większego konfliktu praca dom.