The essay deals with sustainable development in teacher education in Sweden. Using self-study of teacher educator praxis allows inquiry into practical experience informed by propositional knowledge. Using a curriculum theory approach, two dimensions of work on sustainable development at a university are presented, the intended and enacted curriculum. The intended curriculum is expressed in policy documents whereas the enacted dimension is exemplified by a Sustainable Development course addressing, among others, teacher educators at the current university. The two curriculum dimensions are well-aligned with one another. Policy documents ascribe the students and the teaching staff an active role as contributors to work on sustainable development from the point of view of three dimensions, environmental, social, and economic. The call for action dominates, and the rationale for the course is grounded in insights from natural and social sciences. The need to include insights from the humanities is proposed as they may enrich work on sustainable development with novel sensitivities. The essay invites teacher educators to discuss ways to prepare prospective teachers for work on sustainable development.

W czasach globalnego kryzysu klimatycznego pojawia się ogólna potrzeba poszerzenia kompetencji nauczyciela akademickiego w ramach pracy nad edukacją dla zrównoważonego rozwoju. W odniesieniu do kierunków nauczycielskich, przygotowanie zawodowe przyszłego nauczyciela w Szwecji obejmuje umiejętności pedagogiczno-dydaktyczne w zakresie edukacji dla zrównoważonego rozwoju. Używając metodologii badań w działaniu, esej porusza zagadnienie przygotowania nauczyciela akademickiego do tego zadania w szerszym kontekście szkolnictwa wyższego, odpowiadającego na nowe wyzwania społeczne. Analiza dokumentów i materiałów szkoleniowych jest przeprowadzona z perspektywy doświadczeń czynnej nauczycielki akademickiej, uczestnika krótkiej wymiany kadr w ramach programu Erasmus+. Praca pedagogiczno-dydaktyczna w edukacji dla zrównoważonego rozwoju opiera się głównie na treściach poruszających kwestie ochrony środowiska, społeczne oraz ekonomiczne. Pomimo intencji przygotowania nauczyciela akademickiego w sposób wszechstronny i uwzględniający interdyscyplinarność, dominujące podejści naukowe jest jednakże ugruntowane na naukach przyrodniczych, ścisłych i społecznych. Opierając się na wnioskach płynących z praktycznego doświadczenia nauczyciela akademickiego, esej zaprasza do szerszej dyskusji nad kształceniem przyszłych nauczycieli z uwzględnieniem refleksji humanistycznych w edukacji dla zrównoważonego rozwoju.